BIOGRAFIE

Zespół HIM

Jest to zespół, który pochodzi z nieco odległego i nieznajomego dla nas kraju, z Finlandii. Powstał w 1991 roku (choć niektóre źródła podają rok 1995) w Helsinkach, czyli stolicy Finlandii a założycielami byli: wokalista Ville Valo, gitarzysta Mikko Lindstroma oraz basista Mikko Paananena. Wszyscy oni trzej zadecydowali aby sposobem na swoje życie uczynić tworzenie muzyki.

Sam Ville kochał muzykę, niestety ta, która go otaczała nie podobała mu się, ponieważ uważał, że była zwyczajna i brakowało jej duszy. Chciał więc stworzyć coś niezwykłego, co poruszyłoby serca ludzi i wzbudzało nieopisane emocje. Zaczął więc pisać i komponować.

Nazwę HIM można tłumaczyć jako His Infernal Majesty czyli Jego Piekielna Wysokość. Choć w jednym z wywiadów członkowie wyznali, że nazwa nie oznacza absolutnie nic a wybrali ją dlatego, że jest łatwa do zapamiętania, możliwie łatwa do wymówienia w każdym języku i nie kojarzy się z żadnym typem muzyki.

Nie pokuszę się o zdefiniowanie muzyki jakiej gra zespół, gdyż byłaby to zbyt wielka porażka. Jedni nazywają ją rockiem, inni metalem jeszcze inni mieszanka tych obu. Najbezpieczniej i najtrafniej jest powiedzieć, że zespół gra swój własny rodzaj muzyki nazywany Love Metalem. Dzięki temu zyskali swój własny rozpoznawalny styl oraz miliony kochających fanów, którzy cenią sobie mistykę wyczuwalną w ich kompozycjach. Muzykę i teksty utworów pisze lider zespołu Ville Valo. Jest to sposób w jaki wyraża on swoja osobowość. Zresztą często powtarza w wywiadach, że aby go najlepiej zrozumieć trzeba się wsłuchać w jego utwory.

Zespół przechodził różne fazy w czasie swojego istnienia. Kilkakrotnie zmieniał się również jego skład. Jednak od samego początku współpracowało ze sobą dwóch artystów: był to założyciel grupy i jej wokalista Ville Valo oraz Mikko "Linde" Lindstrom - gitarzysta. Obaj panowie są zresztą dobrymi przyjaciółmi, którzy razem założyli zespół. Posiadają także podobne zainteresowania muzyczne, dzięki czemu wytyczona ścieżka artystyczna jest dla nich obu interesująca i godna dalszej współpracy. Nie da się jednak ukryć, że najważniejszą osobą w zespole jest Ville Valo. To on pisze teksty, komponuje i udziela wywiadów. Jego fascynujący sposób bycia, sprawia również, że przykuwa uwagę co zwiększa popularność. Drugą osobą w grupie, która ma coś do powiedzenia jest basista Mige "Amour" Paananen. Z Ville znają się najdłużej i często razem udzielają wywiadów. Pozostali członkowie stanowią tło dla tej dwójki. Praktycznie nie udzielają wywiadów ale i tak mają grono swoich wiernych fanów. W tej części grupy doszło do zmiany: perkusistę Patkę zastąpił pochodzący ze Szwecji Gas Lipstick, a klawiszowca Zoltana Pluto zmienił Emerson Burton.

Wśród inspiracji członków HIM, znajdują się takie zespoły jak: Black Sabbath z Ozzy Osbournem na czele, Iggy Pop, Ramones, Sisters of Mercy, Pink Floyd. Zespół wystąpił m.in na festiwalach: duńskim Roskilde, niemieckich Rock Im Park i Rock Am Ring, fińskich Ruisrock, Ilosaarirock i Provinssirock a także na brytyjskim Download Festival.

Dotychczas pojawiło się 7 studyjnych płyt, które niejednokrotnie otrzymywały status złotych czy platynowych płyt. Pierwsza z nich : "Greatest Lovesongs Vol.666" ukazała się w listopadzie 1997. Był to ciekawy album zawierający 666 utworów jeśli brać pod uwagę to, co pokazywał wyświetlacz po włożeniu płyty. Tylko pierwsze 9 pozycji jest utworami reszta to nagrana cisza. Ostatnia pozycja tj. 666 to nagranie dziwnych odgłosów, które zaburzają ciszę.

Nie był on jednak albumem, który zapewnił zespołowi międzynarodowy sukces. Zrobił to dopiero drugi album „Razorblade Romance”, którego wydawcą był tym razem Supersonic Records. Płyta okazała się wielkim sukcesem, a singiel „Join me” otworzył zespołowi drzwi do kariery (kawałek ten znalazł się również na ścieżce dźwiękowej filmu Rolanda Emmericha - "13th Floor"). Utwór ten według wokalisty Him jest współczesną historią Romea i Julii. Kawałki z drugiej płyty kapeli są bardzo różnorodne, znajdziemy tam kompozycje spokojne, melancholijne, ale też kawałki mocne, z prawdziwym, gitarowym graniem. W Finlandii zyskała ona status podwójnie platynowej płyty, w Europie odznaczono ją platyną, zaś w Niemczech pokryła się platyną i potrójnym złotem.

To był czas, w którym nastolatki kochały się w magicznym spojrzeniu Ville Valo, panowie nosili naszywki z heartagramem a wszyscy nucili pod nosem „Join me…Join me in death…”

W 2001 roku HIM wydał kolejną płytę pod tytułem „Deep Shadows and Brillant Highlights”. Wydał ją GUN Records. W ich ojczystym kraju znów pokryła się platyną.

Czwarta płyta pojawiła się w 2003 roku i znów okazał się być sukcesem. Nosiła tytuł „Love Metal” i bardzo dobrze radziła sobie w rankingu sprzedaży płyt w krajach europejskich.

"Dark Light" była płytą, która zadebiutowała już w USA. W Europie zespół był już niekwestionowana gwiazdą, nadszedł więc czas aby dać się poznać za wielką wodą. W promocji zespołu pomagał Bam Margera, który sam również kręcił video klipy zespołu. Płyta była już wydana przez amerykańską wytwórnię Sire Records. Na liście Bilboard 200 zajęła 18 pozycję. "Dark Light" został sprzedana w Stanach Zjednoczonych w 500 000 egzemplarzy, co uczyniło HIM pierwszym w historii fińskim zespołem, który zdobył złotą płytę w Ameryce.

Podczas promowania tej płyty pojawiły się zarzuty, że zespół się skomercjalizował, zapomniał o europejskich fanach i odszedł od swojego niepowtarzalnego stylu aby wpasować się w amerykańskie realia. W 2007 roku wydał kolejną płytę z tą samą wytwórnią. Było to płyta o nazwie "Venus Doom", nieco mocniejsza i mroczniejsza ale nie powtórzyła ona sukcesów poprzednich krążków. Ostatnią płytą jak do tej pory był płyta "Screamworks: Love In Theory and Practice". Nie odniosła ona wielkiego sukcesu.

Po dłuższej przerwie i okresie milczenia pojawiły się w końcu wiadomości o następnej płycie "Tears on Tape", która prawdopodobnie ukaże się na początku 2013 roku. Pozostaje więc czekać z niecierpliwością....

wokalista HIM frontman finlandia ville hermanni valo

Ville Valo

Najważniejszą osobą w zespole jest jego frontman czyli Ville Hermanni Valo. Swego czasu mówiono o nim jako o „chłopcu o anielskiej twarzy i diabelskim uśmiechu”. Media dorabiały mu też mityczne historie jakoby był on potomkiem samego Draculi co oczywiście jest wierutną bzdurą, wymyśloną po to aby osiągnąć większy rozgłos. Imię Ville tłumaczymy na polski jako Wilhelm, natomiast nazwisko Valo znaczy po fińsku „światło”. Jest dosyć wysoki, ma 185 wzrostu.

Ville urodził się 22 listopada 1976 w stolicy Finlandii czyli w Helsinkach (podobno o 8.28). Jego matka, Anita jest z pochodzenia węgierką a ojciec, Kari Valo jest rodowitym finem. Niewiele osób wie o tym, że Ville ma młodszego brata Jessego, który zajmuje się boksem tajskim i jest młodszy od starszego brata o 8 lat.

To właśnie w Helsinkach zaczęła się cała przygoda z zespołem. Ale nim to nastąpiło Ville ukończył liceum, ze szkoły wieczorowej zrezygnował, twierdząc, że była nudna. Wybrał naukę w klasie muzycznej a jako swój instrument wybrał gitarę basową. Nie jest to jednak jedyny instrument na którym potrafi grać gdyż może się poszczycić znajomością gry na gitarze elektrycznej, akustycznej, klawiszach, perkusji. Swoje umiejętności w tym zakresie pokazał na płycie "The King of Rock'n Roll", którą nagrał wraz z innymi członkami zespołu HIM jako grupa Daniel Lioneye. Był to solowy projekt gitarzysty Lindego.

Swoją przygodę z muzyką zaczął dzięki kuzynce, która zaznajomiła go z takimi zespołami jak: KISS, Black Sabbath, czy też Iron Maiden. Interesował się także takimi gatunkami jak reggae czy blues. Jego muzyczne początki sięgają połowy lat 80., kiedy to grywał z lokalnymi zespołami. Wśród nich były: B.L.O.O.D., Eloveena Boys, Kemoterapia.

Mając 18 lat wyprowadził się z domu i zaczął pracować w sklepie swojego ojca (był on również taksówkarzem), który jest po prostu sex shopem. O ile koledzy zazdrościli mu tego zajęcia on sam nie czuł się usatysfakcjonowany. I być może ten właśnie brak satysfakcji spowodował, że Ville nie odszedł w zapomnienie. W 1991 założył zespół HIM i to było to czego chciał naprawdę. Zespół odniósł sukces a drzwi do kariery stały otworem. Wkrótce jego najlepszym przyjacielem stał się sławny amerykański skater Bam Margera.(ich drogi rozeszły się jednak i obecnie już nie mówi się o tak wielkiej przyjaźni. Niestety nie do końca wiadomo dlaczego tak się stało. Przypuszcza się, że po zmianie stylu życia Ville czyli unikanie alkoholu i imprez, panowie mieli sobie niewiele do powiedzenia. Moim zdaniem jest to plotka a prawdziwą przyczynę rozluźnienia więzi przyjaźni znają oni sami.) On to też wypromował zespół w USA a także sam wyreżyserował parę klipów zespołu. Valo współpracował również z takimi wykonawcami i grupami muzycznymi jak The Agents, Apocalyptica, Cradle of Filth, Manna, Natalia Avelon, Bloodhound Gang, Lauri Ylonen.

Jego wielką miłością była Jonna Nygren. Modelka w której płynie cygańska krew ze strony matki. Pracowała ona dla muzycznych programów (MoonTV, SubTV). Była słabo znana szerszej publiczności, dopóki nie zaczęła się spotykać z Ville. Zaręczył się z nią w 2005 roku. Para niestety rozstała się rok później. Podobno przyczyną była bezpodstawna zazdrość Jonny i jej psychiczne problemy. Mówiono też ,że była uzależniona od narkotyków pod wpływem, których ciągle robiła awantury.

Jaka była prawda i co naprawdę się między nimi wydarzyło pozostaje ich prywatną sprawą.

Nieodłączną cechą frontmana zespołu były niezliczone ilości wypalanych papierosów na scenie i poza nią (Ville ma astmę dlatego też wypalanie ogromnej ilości papierosów budzi kontrowersje). Charakterystyczne jest także picie alkoholu podczas koncertów. Wszystko to : papierosy w jednej ręce, butelka wina w drugiej, do tego mroczny makijaż i oczywiście muzyka poruszająca serca o tajemniczej miłości, sprawiło, że pokochały go miliony fanów.
Obecnie rzucił palenie, unika również alkoholu. Można powiedzieć, że „dorósł” jako artysta a także człowiek oraz stał się jeszcze bardziej fascynujący ale już jako mężczyzna.
Sama osoba Ville Valo jest niezwykle interesująca. Jego gesty, spojrzenia, sposób w jaki mówi, sposób w jaki się porusza są dość czarujące. Sam też kreuje się na tajemniczą postać. Można nawet się pokusić o porównanie go do romantycznego bohatera, którego nikt nie rozumie…
Nikt…?

„Porusza się z gracją, wykonując byle ruch swoim nieziemskim ciałem. A przecież jest człowiekiem…
Patrzy… choćby codziennie spoglądać w jego oczy to i tak za każdym razem wywołuje poruszenie. Spojrzy z łagodnością by po chwili uraczyć płomieniami w oczach. Mówią o nim, że posiada anielską twarz i diabelski uśmiech. Osobiście stwierdziłabym, że jest raczej na odwrót. Kiedy się uśmiecha cała jego twarz promienieje i nie można się powstrzymać aby samemu się nie uśmiechnąć. No bo jak można się nie uśmiechnąć na widok czarującego, boskiego jak diabli anioła…?”

Cytaty:
• Bo nie sztuka jest kochać za wielkie rzeczy, od święta. Ważne jest to, jaki ktoś jest na co dzień, bez okazji.

• Dlatego też wymyśliliśmy kiedyś etykietkę „love metal”, bo w tym, co robimy, jest dużo poetyckości i wrażliwości. Nigdy nie staraliśmy się być śmiertelnie poważni i agresywni. To znaczy, ja wciąż uważam, że muzyka może być ciężka, ostra, agresywna i surowa, ale zarazem musi być piękna. Piękno to podstawa.

• Jestem człowiekiem o małym mózgu i wielkim sercu. (I have a big heart and a small brain.)

• Miłość jest początkiem, a śmierć końcem. Ja nie śpiewam o śmierci fizycznej. Według mnie człowiek przestaje żyć, jeśli traci nadzieję.

• Palenie zabija, ale tylko miłość może złamać ci serce. (Smoking kills, but only love can break your heart.)

• Rozmowa z Bogiem to bardziej rozmowa ze samym sobą, poukładanie sobie różnych rzeczy, gdy czasy są ciężkie i nie ma rozwiązania A czy B. To rachunek sumienia, rachunek zdolności do życia, a także rachunek miłości do ludzi, na których ci zależy.

• Spodziewaj się najgorszego, obawiaj się tego – co najlepsze. ( Fear for the best and hope for the worst.)

• Uwielbiam serca. Symbolizują życie, miłość i człowieczeństwo. (I love hearts. They are symbols for life, love and humanity.)

Emerson Burton

Janne Johannes Puurtinen czyli Emmerson Burton, to klawiszowiec zespołu. Urodził się

17 października 1974 w Helsinkach. Jego rodzice i jego siostra są tancerzami w balecie. On sam również próbował ale stwierdził ostatecznie, że to nie dla niego.
Początkowo matka umieściła go w szkole, gdzie uczył się nauki gry na fortepianie. Muzykę rockową zaczął grać dopiero wtedy, kiedy był już nastolatkiem. A uczył się grać w garażu.
Teraz natomiast, gdy jest w domu, najczęściej słucha muzyki klasycznej, Do jego ulubionych kompozytorów należą: Prokofiev i Szostakowicz.
Pracował między innymi jako asystent w Operahouse, portier na koncertach w Sibelius-Academy oraz bardzo krótko ale jednak: jako kucharz. Zresztą jednym z jego ulubionych zajęć jest przygotowywanie jedzenia tak samo jak gra w szachy, którą zaraził Mige’a.
W zespole zadebiutował w styczniu 2011 roku kiedy grał jak członek tymczasowy. Wypowiadał się potem ,że gra z zespołem jest „naprawdę łatwa i wygodna”. Niedługo potem stał się już prawowitym członkiem. Burton przyjaźnił się z członkami zespołu już w szkole, jednakże nie dołączył do nich od razu, ponieważ kontynuował naukę na wyższym poziomie. Wpływ muzyczny na niego wywarł Czajkowski, Michael Jackson i Pink Floyd.
Wraz ze swoją żoną Luisą mają córkę imieniem Hertta, co oznacza „Serce”.
Zespoły w których grał przed HIM: Cosmos Tango, Sub-Urban Tribe, Torpedo.

Linde Lindström

Lily Lazer, właśc. Mikko Viljami Lindström, pseud. Linde przyszedł na świat 12 sierpnia 1976 roku w Helsinkach. Jego tata Olli jest inżynierem a mama Riita stewardessą w fińskich liniach lotniczych. Linde ma również młodszego brata Jude , który urodził się

4 lata po nim.
Linde był raczej zamkniętym w sobie chłopcem, który nosił ostrzyżone na pazia blond włosy i do tego okulary. Swoją pasję do muzyki odkrył dosyć wcześnie. Jego ojciec był od zawsze fanem muzyki a zwłaszcza Elvisa Presley’a. Linde dostał swoją pierwszą gitarę na święta Bożego Narodzenia kiedy miał 10 lat a była to gitara akustyczna mini Landola. Pierwszą piosenką, którą na niej zagrał było „Heavens on Fire” Kiss.
Z Ville Valo poznał się kiedy miał lat 13. Grali razem w kilku zespołach dopóki nie zapadła decyzja o powstaniu HIM, kiedy to grający na basie Ville zostawił gitarę basową na rzecz wokalu a bas przejął Mige.
Linde bardzo wcześnie przyjął styl życia gwiazdy rocka. Jako 7 latek nauczył się palić, nałóg rzucił w 2001 roku. Również gdy był młodszy alkohol doprowadzał go do wielu kłopotów. Na szczęście teraz się uspokoił i wyciągnął odpowiednie wnioski.
Gitarzysta HIM ma córkę Olivię z poprzednią żoną Mariam "Manna" Jäntti, która urodziła się 6 marca 2003 roku. Obecnie jest zaręczony (a nastąpiło to 12 sierpnia 2010) z Toni Marie Iommi, która jest córką gitarzysty Black Sabbath, Tony’ego Iommi.
W zespole HIM jest od początku jego istnienia.

Nagrał też solową płytę pod pseudonimem Daniel Lioneye And The Rollers, na której grają także Ville Valo (perkusja) i Migé Amour (gitara basowa) z zespołu HIM.
Obecnie należy także do grupy „Who Cares” razem z Tonym Iommi, Ianem Gillanem, Jasonem Newstead, Nicko McBrain and Jonem Lordem.
Jest wielkim fanem m.in. Iggy Popa, Jimi Hendrixa, Black Sabbath, SYL, Billie Holiday, Immortal, Briana Eno.
Poza muzyką Linde przyznaje się do wielkiej miłości do zwierząt. Ma 4 koty i owczarka niemieckiego białego. I to jest jego ulubione hobby poza muzyką.
Jako ciekawostkę można wspomnieć iż potrafi grać na kantele. Jest to fiński instrument ludowy, uznawany za symbol narodowy.

Linde dla znajomych jest znany pod wieloma różnymi nazwami:
•    Linde
•    Bambi
•    Lily Lazer
•    Daniel Lioneye (which his band is named after)
•    Dope Danny
•    Ramses 2000

mika karpinen perkusista grupa zespół HIM

Gas Lipstick

Mika Kristian Karppinen lepiej znany jako Gas Lipstick (ur. 8 lutego 1971.) to perkusista grupy HIM. Pochodzi ze Szwecji gdzie się urodził, jednak jego rodzice są finami, którzy tam zamieszkali. Ojciec pracował dla firmy Volvo, matka natomiast pracowała w piekarni. Rodzice poznali się dopiero w Szwecji, wcześniej nie byli parą. Gas jest jedynakiem. Poza zespołem HIM jest perkusistą także w deathgrindowym zespole o nazwie To Separate the Flesh from the Bones, punkowym Ääritila oraz metalowym Bendover. Pierwszy znany zespół w którym grał Gas przed HIM to Kyyria.
Początki jego grania sięgają czasów, kiedy to jego ojciec grywał w szwedzkim klubie na pianinie. Wtedy to też młody Gas chodził tam razem z nim i grał na perkusji.
Kiedyś przyjaźnił się z Harii’m Manty i to z nim postanowił zagrać w szkole „Destroyer” KISS. Pomalowali swoje twarze a Gas był Gene’m Simmonsem. Od tej pory muzyka zawładnęła umysłem Gas’a.

Mika chodził do fińskiej szkoły ale uczył się również szwedzkiego ponieważ połowa jego przyjaciół posługiwała się tym językiem.
W latach ’80 grał w różnych zespołach punkowych na gitarze. Pierwszy prawdziwy koncert z jego udziałem odbył się w ’81 w „House built for kids”. Ponieważ Sex Pistols był drugim ważnym dla niego zespołem zaraz po KISS dołączył do zespołu Hairless Future w skład ,którego wchodzili punki starsi od Gas’a.

Rodzice nie tolerowali tego wyglądu, jednakże był to tylko image sceniczny. W rzeczywistości Gas był bardzo miłym, młodym człowiekiem.
Kiedy miał 13 lat, rodzina wróciła z powrotem do Finlandi. Taka zmiana była dość trudna. Wszyscy przyjaciele zostali w Szwecji a Gas musiał się odnaleźć w nowym kraju. Podczas pierwszego lata w Finladi ojciec wysłał go jednak na obóz muzyczny na którym poznał parę punków a finał ego tego spotkania było utworzenie zespołu Valvontakomissio.
Potem był zespół o nazwie Dementia, inspirowany Slayer’em i Exodusem. Grał w nim na gitarze i śpiewał. Dzięki temu został zauważony przez Mikaela Tannera gitarzystę grupy Kyyria, który poprosił go o grę w jego zespole ale na perkusji. Po nagraniu 3 płyt, muzycy postanowili się rozstać z powodu odmiennych zainteresować muzycznych.
Już wtedy przyjaźnił się on z chłopakami z zespołu HIM. Kiedy ówczesny perkusista Patka odszedł z zespołu, został poproszony w tymczasowe go zastąpienie. Pierwszy koncert z grupą HIM odbył się w Dortmundzie w 1999 roku. Podczas tej samej trasy, w jej połowie Ville ogłosił potem publiczności, że jest on nowym członkiem grupy.
Gas ożenił się ze swoją dziewczyną Natalii w kościele Temppeliaukio w Helsinkach w 2008 roku. Rok później, 16 stycznia został ojcem kiedy to na świat przyszła jego córka.
Gas znany jest również pod pseudonimami : Kaasu, Gas Lipstick, Miksu, Baby Cognac, Buddha Cognac.

Mige Amour

A właściwie Mikko Henrik Julius Paananen, urodził się 12 grudnia 1974. Obecnie pełni funkcję basisty w zespole. Mige mieszkał w Oulunkylä do 13 roku życia, kiedy to jego rodzice się rozwiedli. Ojciec zamieszkał gdzie indziej natomiast reszta rodziny przeniosła się do Tuusula, 30 kilometrów od Helsinek. Ma starszego brata , Helmuta. Mige dorastał w artystycznej rodzinie i to dzięki jego ojcu muzyka skradła mu serce. Gdy z nim był zawsze znajdował się otoczony przez różne instrumenty. Traktował je jak zabawki i to dlatego spędzał przy nich tyle czasu. Mikko mówi, że wybrał muzykę z bardzo jasnych względów. Muzycy w oczach młodego Mikko byli bardziej „cool” niż wszyscy inni. Jego ojciec słuchał muzyki klasycznej zaś matka "Fucking Operettas" jak mawiał.
Kiedy miał 15 lat zaczął uczęszczać do Berklee College of Music w Bostonie. Pierwszy zespół w jakim grał to „Bullshit Ass”.
Jego zainteresowania to kościoły katolickie, architektura, fotografia i egzotyczne instrumenty.
Do idoli należą zaś: Ville Valo (i to jego nazywa swoim najlepszym przyjacielem), Lily Lazer ( z nim natomiast uwielbia jeździć w różne egzotyczne miejsca) i Black Sabbath. Poza tym jest wielkim fanem Iggy’ego Pop’a i kiedy tylko ma tę możliwość, stara się z nim porozmawiać lub choćby tylko przywitać.
Podobno też nie nosi bielizny :)